Van Salt Lake city naar Yellowstone

Van Salt Lake city naar Yellowstone.

Ruim 500 km voor de boeg. Maar gelukkig allemaal vierbaans weg. Die hebben we hier nog niet veel gezien. Op de meeste plekken mogen we 75 mile per uur (ong 130 km) De omgeving is mooier dan gisteren. De zon schijnt maar het is wel heiig, het uitzicht is niet zo ver. We zien het salt lake wel even liggen (dit meer is ongeveer net zo groot als de provincie Brabant en je kunt er net als in de dode zee blijven drijven door het zoutgehalte). Halverwege even een stop bij Jos zijn favoriet koffieplek en dan door zodat we om 14.00 in Yellowstone zijn. We blijven hier 4 nachten daarom hebben we hoer een cabin (blokhut) gehuurd. Het overtreft onze verwachtingen. Een grote blokhut met een heel bijzonder bed (zie foto’s). Echt heel ruim, 9x9 ongeveer denk ik. Even lunch op ons eigen terras en dan op naar het informatiecentrum om te kijken wat we in deze dagen echt willen zien. Ze adviseert ons om vandaag nog naar mammoth spring te gaan. Wellicht zien we nog wat wild onderweg. Aan de westkant rijden we het park in. We rijden door bossen, langs vlaktes met veel gras en mooie rivieren. Her en der zien we al de eerste vulkanische activiteit. Yellowstone is eigenlijk een grote vulkaan waarvan nog steeds de verwachting is dat die een keer uitbreekt. Als dat een grote uitbraak zou zijn heeft heel Amerika daar last van. Voorlopig gaan we daar maar niet vanuit maar als je overal de stom uit de grond ziet komen kun je je er wel iets bij voorstellen. Bij mammoth spring gaan we eerst te voet een kant bezichtigen. Overal waar er water loopt worden er door de kalksteen terrassen gevormd en zie je allerlei tinten oranje/bruin. Door de klimaatverandering is er echter ook veel droog. Daar is het voornamelijk wit. Mooi om te zien. Het ruikt er volgens Jos op sommige plekken naar rotte eieren. Je ziet op sommige plekke aan de randen ook gekleurde afzetting rondom kleine poelen. Mooi om te zien. De uppersite is een rondje dat je met de auto kan doen. Daarna weer terug in de hoop wat wild te kunnen spotten. De ranger had ons een meer aangegeven. Mooi uitzicht maar geen wild. Wat verder naar beneden zie ik opeens tussen de bomen een deer (hert) met volgens mij een jong. Het deer is een mannetje want heeft een gewei. Als we stoppen en foto’s nemen wordt ons voorbeeld al snel gevolgd door andere parkbezoekers. Allemaal blij dat ze wat zien. Na een poosje rijden we verder en we denken dat het haast onmogelijk is dat in het eerste stuk geen wild zichtbaar is. Gras en water en het tijdstip, rond zonsondergang moet bijna wat opleveren. En jawel hoor aan de rivier staan een aantal elken (grote edelherten) met jongen. Sommigen gaan door de rivier, een mooi gezicht. Een jong is zijn moeder kwijt. Die blijkt aan de andere kant van de rivier en aan de andere kant van de weg en parkeerplaats te staan. Moeder roept haar kind met een speciaal geluid en het jong begeeft zich in de rivier richting moeder. Moeder daalt af naar de weg (hopen dat niemand haar aanrijdt) en aan de kant van de rivier vinden ze elkaar. Een prachtig gezicht. Genoeg voor vandaag want ook in het park heben we nu nog 100 mile gereden (160 km). In het dorp nog even eten en op naar ons speciale bed. Morgen gaan we de geisers bekijken.